Sen bırakınca
akdeniz in mavisine bedenini
bilsen kaç istiridye kapanır
güzelliğinden kamaşan maviliklere
seyrine çıkmış kaptanlar
sürerek kibirli limanlardan teknelerini
düşerler sana ait düşlerimin rotasında
yakamozlarını saldığın o sulara
görürler ki
tenini sulayan o mavi sularda
bir güneş çırpına çırpına can vermiştir hasedinden
ve sen kayıverince o yılan balığı kayganlığıyla kucağımdan
alabora olur düşlerim
anlarım ki kaçan balık misali
kırılan düşleri de büyük olurmuş balıkçıların
yinede ben düşlerimden öteye
gerdanına mercan
gözlerine maviyi taşıyan
martılar büyütüyorum
yüreğimin ıssız kumsallarında
ve hala usanmadan her gün
akdeniz in mavisinden ilaç niyetine emiyorum
sana kaçkın
sana erişimsiz düşlerimi