Dünün bügünden çıkarı olmadığını düşündüğüm gibi
Bügününde yarından çıkarı olmağını biliyorum
Ellerim donuk gözlerim nemli
Bak gördünmü yine geldi ayrılık vakti
Beklide sensizlikle yüzleşme saati
Elbette evvelini düşünmeden
Lakin yarınınıda düşünmüyorum bu günün
Yine sensiz uyuyorum yalnızlığıma küfrediyorum
Karşıma çıkan her martıda seni hatırlıyorum
Zaten hatırlamamak mümkünmü?
Seni ben yaşıyorum!
Karşımda onca anı bir gülüş bir duruş
Birde yaralı kalp gayrı senden kalan
Kaç kere diyorum bitsin bu çile
Ah kalbim bari sen dayan
Sonuzluk gibi sensiz
Çaresizlik kadar sessiz
Ve doğruluk kadar asil olmak istedim
Ama nafile, sensiz bu yaz akşamında
Kışı beklerken sahilde
Saçıma düşecek akla gözümde olan yaşla
Ve sensiz geçen bu akşamda
Aşkımı adıyorum denize yıldızları koparıp üzerine serpiyorum sesizce
İçimde olan bu acıyı biraz olsun azaltamıyorum Dayanamıyorum!
Sensiz ben burada nefes alamıyorum!