sende sevgi ne arar

tanrının verdiği rolde ikimiz de yanıldık.ben kadındım sen erkek
nedense ters oynadık.erkek sever ezdirmez nadide çiçeğini.kadın ise
bir güldür şefkattir beklediği...sevdiğinden isterde çaresiz boyun
büker.sevgi saygı arzular görmezse daldan düşer...sen benim aşk
bahçemde en nadide çiçektin.öptüm sevdim kokladım benim için
tektin...kimseler bilmesinde gülüme göz değmesin.ben solmaya razıyım
yeterki o üzülmesin.koklarken bile içim hep ürperirdi.incitmekten
korkardım yoksa bir gün giderdi...her sabah uyanınca tanrıya
şükrederdim.aşk kokan çiçeğimi bilsen nasıl özlerdim.onsuz geçen
saniye kör kuyudan farksızdı.bıkmadan yorulmadan yollarını
gözlerdim...özlemi hasreti ben toprağıma serptim.bunlarda geçer elbet
sana gönlümü verdim.dallarımda uçuşan en güzel kelebeğim.sanki sen hep
benimdin biricik aşk böceğim...gönül bahçen çok geniş benimkinin
aksine.mevsimlik çiçek ektin bahçenin her yerine.hepsinden bal alırsın
hiç birine konmazsın.kadın nasıl sevilir sen onu anlamazsın...yaban
gülü misali açtım kıyı köşede.hep seni bekliyordum görüpte sever
diye.aşk bahçende sevgisiz umarsız gezinirdin.aniden farkettinde
bilsen nasıl sevindim...ben özel ben güzeldim onlardan çok
farklıydım.böyle söyleyince sen aklım başımdan aldın.yediveren misali
aşkına kanıp coştum.sevdiğimin yanına goncalar açıp koştum.o ise beni
hercai çiçek sandı.bir kenarda unutup başka güllere daldı.yaban gülü
sessizce bir köşede ağlarken.onu hiç geçmez sararıp solmaz
sandı...sevdim diye sevdiğim hiç kendimi ezdirmem.mevsimlik çiçekleri
hiç kendime güldürmem.bir baharlık değilim ben her bahar
açarım.mevsimlik değilim ki ben her mevsim burdayım...yazık ettin
sevgilim gönlünde açan güle.bu aşkı ziyan ettin niye uydun ki
ele.toprağında gezinen yılanları görmezsin.onların başın ezmez hep
sevdiğin üzersin...anladım ki gözün başka çiçekler arar.sen kimseyi
sevmezsin sende sevgi ne arar..