NELER ÖĞRENMİŞ
Budist rahipler, artık yetiştiğini düşündükleri bir öğrencilerini, yola
çıkmadan önce çağırdılar. Başrahip öğrenciye tek bir soru sordu:
* “20 yıldır buradasın, neler öğrendin?”
*”Yedi gerçek öğrendim” dedi öğrenci.
* “Yirmi yıldır buradasın, sadece yedi gerçek mi öğrendin?”"Evet, yedi gerçek öğrendim…”
* “Say” dedi başrahip,
*”Birincisi…”"Dostluklar ikiye ayrılır: Kalıcı dostluklar ve geçici
dostluklar. Hayatta bir zorluk ortaya çıktığı anda bozulan dostluklar
daha çoktur, kalıcı dostluklar çok azdır…”
* “İkincisi” dedi başrahip.”İnsanların çoğunluğu kalplerini ve
beyinlerini geçici değerlere ayırmışlar. Bu değerler uğruna kendi
gerçek niteliklerinden taviz vermekten, kötü şeyler yapmaktan
çekinmiyorlar…”
* “Üçüncüsü” dedi başrahip.”İnsanlar, amaçlarına ulaşmak için
birbirlerini ezmekten çekinmiyorlar. Oysa başkasına kötülük yaparak
elde edilen her şeyin geldiği gibi ellerinden gideceğini anlamıyorlar…”
* “Dördüncü” dedi başrahip.”İnsanlar gerçekte bir anlamı ve önemi olup
olmadığını hiç düşünmedikleri fakat değerli ve anlamlı saydıkları
şeyler yüzünden birbirlerine zarar veriyorlar… Bu şekilde hayatı
birbirlerine zehir etmeye alışmışlar.”
* “Beşinci” dedi başrahip.”Herkes yanlışın nedenini, başarısızlığın
nedenini başkalarında arıyor.”Kimse, başına ne geldiyse aslında kendi
yüzünden geldiğini anlamıyor, kendi suçunu, yanlışını kabul edip
düzeltmiyor…”
* “Altıncı” dedi başrahip.”İnsanlar helal lokmanın ve bölüşmenin
değerini bilmiyor. En lezzetli lokmanın helal lokma olduğunu
unutuyorlar. Vicdanları ve mideleri arasında kaldıkları zaman
midelerini tercih ediyorlar…”
* “Yedinci” dedi başrahip.”İnsanlar bir şeye dayanmadan yaşama gücünü
bulamıyorlar. Bu yüzden çoğu zaman anlamsız şeylere sarılıyor,
güveniyorlar. Asıl sarılmaları ve güvenmeleri gereken belki de tek
duygunun sevgi olduğunu anlamamakta ısrar ediyorlar…”
* “Güle güle” dedi başrahip..